Ministrant (łac. ministro, -are; -avi; -atum - służyć, posługiwać, pomagać) – w Kościele katolickim: osoba posługująca przy celebracji Mszy oraz przy sprawowaniu pozostałych sakramentów i sakramentaliów (np. błogosławieństwa, pogrzeby, oraz nabożeństw). Ministranci są wiernymi świeckimi. Po okresie próbnym są uroczyście przyjmowani do grona Służby Liturgicznej poprzez błogosławieństwo do tej funkcji.
Stroje ministrantów są różnorodne, lecz powinny być zatwierdzone przez biskupa. Wzorem, przewidzianym przez księgi liturgiczne jest alba, lub komża włożona na sutanelę.
STOPNIE MINISTRANCKIE
kandydat | nie nosi jeszcze komży, ale uczy się w tym czasie posługiwania do mszy, odpowiedzi mszalnych itp., ten okres próby trwa zazwyczaj rok |
choralista | daje wiernym sygnały do przyjęcia odpowiednich postaw ciała za pomocą kołatek, dzwonków igongów |
ministrant światła | (inaczej lucyferariusz; z łac. lux, lucis - światło) - opiekuje się świecami, posługuje do nich |
ministrant księgi | (inaczej librysta lub manduktor; z łac. liber - księga) - dba o księgi liturgiczne, przygotowuje je przed celebracją liturgiczną; może posługiwać celebransowi przy mszale |
ministrant ołtarza | posługuje przy naczyniach liturgicznych ; podaje chleb, wino i wodę do sprawowania Eucharystii, usługuje kapłanowi, a przy udzielaniu wiernym Komunii świętej, przytrzymuje patenę pod Ciałem Pańskim, by jego okruszyny nie spadły na ziemię |
ministrant krzyża | (inaczej krucyferariusz z łac. crux, crucis - krzyż) - nosi krzyż podczas procesji i drogi krzyżowej |
lektor | ministrant Słowa Bożego - proklamuje Słowo Boże (czytania z wyjątkiem Ewangelii) oraz odczytuje wezwania Modlitwy Powszechnej |
psałterzysta | wykonuje psalmy, zazwyczaj jest ministrantem Słowa Bożego posiadającym uzdolnienia muzyczne |
kantor | intonuje pieśni, dba o oprawę muzyczną liturgii i zaangażowanie wiernych w śpiew, ta funkcja rzadko już występuje w Polsce i jest często mylona z psałterzystą. Kantor zazwyczaj jest ministrantem Słowa Bożego posiadającym uzdolnienia muzyczne |
ceremoniarz | mistrz ceremonii - jego zadaniem jest koordynowanie działań pozostałych ministrantów; jest odpowiedzialny za prawidłowy przebieg liturgii, przeprowadza próby z ministrantami, musi być zaznajomiony z przepisami liturgicznymi |
animator liturgiczny | jest osobą dorosłą, po specjalnym kursie; opiekuje się grupą ministrantów |
Oczywiście, ministrant może wykonywać zadania przewidziane dla stopni niższych, oraz, gdy nabył już stosowne umiejętności, te przewidziane dla stopni wyższych.
ZASADY MINISTRANCKIE
- Ministrant kocha Boga i dla Jego chwały wzorowo spełnia swoje obowiązki.
- Ministrant służy Chrystusowi w ludziach.
- Ministrant zwalcza swoje wady i pracuje nad swym charakterem.
- Ministrant rozwija w sobie życie Boże.
- Ministrant poznaje liturgię i żyje nią.
- Ministrant wnosi wszędzie prawdziwą radość.
- Ministrant przeżywa Boga w przyrodzie.
- Ministrant zdobywa kolegów w pracy i zabawie dla Chrystusa.
- Ministrant jest pilny i sumienny w nauce i pracy zawodowej.
- Ministrant modli się za Ojczyznę i służy jej rzetelną pracą.
Zasady ministrantów nie są regulaminem, który określa zewnętrzne zachowanie ministranta w kościele, w szkole czy na ulicy. W zasadach chodzi o coś znacznie więcej. Ujmują one całokształt życia młodego człowieka, jego stosunek do Boga, Kościoła, Ojczyzny, ludzi i do siebie.
ZBIÓRKI MINISTRANCKIE ODBYWAJA SIĘ PO MSZY ŚWIĘTEJ W CZWARTEK